Τα ζαχαρώδη προϊόντα έχουν τη δική τους διαιτητική ταυτότητα και αξία. Ίσως φανεί λίγο κοντόφθαλμο, αλλά συνήθως καθετί παραδοσιακό αξίζει. Αξίζει γιατί έχει αντέξει στο χρόνο και έχει δοκιμαστεί με ασφάλεια σε γενιές ανθρώπων που μεγάλωσαν με αυτό. Τα ζαχαρώδη δεν περιέχουν τίποτα που να είναι διαιτητικά μεμπτό. Η ζάχαρη ως πρώτη ύλη ποτέ δεν ενόχλησε τους ειδικούς της Διατροφής-Διαιτολογίας. Η ζάχαρη είναι ένας απλός υδατάνθρακας, που προσφέρει άμεσα ενέργεια και ταυτόχρονα ευχαριστεί. Όταν καταναλώνεται με μέτρο ικανοποιεί την ανάγκη του ανθρώπου για γλυκό, χωρίς να του δημιουργεί αλλά προβλήματα, πλην της τερηδόνας. Η προσπάθεια που γίνεται για τη μείωση των γλυκών αφορά εκείνα που είναι γεμάτα λιπίδια, συνήθως από την κρέμα γάλακτος, τη μαργαρίνη, το βούτυρο. Και για να μην παρερμηνευθεί τίποτα, εξηγούμε και λέμε ότι ο άνθρωπος, αφού έχει μια γενετικά προκαθορισμένη έφεση προς τη γλυκιά γεύση, οφείλει για λόγους ψυχικής και βιολογικής ισορροπίας να τρώει που και που κάποιο γλυκό. Το πιο καλό γλυκό που μπορεί να διαλέξει, από το σύνολο των γλυκών που υπάρχουν, είναι αυτό που περιέχει κυρίως ζάχαρη και ελάχιστο λίπος. Τα ζαχαρώδη καλύπτουν αυτές τις προϋποθέσεις, γι’αυτό και τα προτείνουμε ανεπιφύλακτα, με τον όρο να μην υπερκαταναλώνονται, αλλά να δοκιμάζονται σποραδικά σε μικρή ποσότητα.

Απόσπασμα από αφιέρωμα της Ι.ΠΙΠΕΡΚΟΥ για τα ζαχαρώδη.
Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό υγείας VITA τον Αύγουστο 2001, σελ.92.